ὄχος

ὄχος
ὄχος
Grammatical information: m. (Pi. O. 6, 24 [ὄκχος, s.u.], Hdt., A. usw.),
Meaning: `cart, carriage, vehicle' (Pi. O. 6, 24 [ὄκχος, s.b.], Hdt., A.).
Other forms: often pl. -οι (h. Cer.), ὄχεα, -εσφι n. pl. (Hom., Pi.).
Origin: IE [Indo-European] [1118] *u̯eǵʰ- `move, drive'
Etymology: Old verbal noun to Ϝέχω `carry somewhere' (s. 2. ἔχω), ὀχέομαι `drive', so for *Ϝόχος (on the loss of the Ϝ- in Hom. Chantraine Gramm. hom. 1, 125) and identical wit Slav., e.g. OCS vozъ m. `wagon', IE *u̯óǵho-s. The in an σ-stem epected ε-vowel is preserved in ἔχεσφι ἅρμασιν H.; ὄχεα after ὄχος, ὀχέομαι (cf. on ὄρος). With *Ϝέχος (and [F]όχεα) agrees (except for the vowel length) Skt. vā́has- n. `vessel' (metaph. for the song of praise); beside vāhá- m. `draught-animal', also `vessel', Av. vāza- m. `draught-animal' (: ὄχο-ς). A n-derivation with the same meaning was formed in the West, Celt., e.g. OIr. fēn `kind of wagon' (IE *u̯egh-no-), Germ. e.g. OHG wagan 'Wagen' (IE *u̯oǵh-no-). Diff. again Lat. vehi-culum n. `vessel', Skt. vahi-tra- n. `ship' with tlo-suffix; thus ὄχε-τλα ὀχήματα H., which may have dissimilated -θλα (Schwyzer 533). The geminate in ὄκχος, ὀκχέω (Pi.) is unexplained; hypotheses in Schwyzer 717 n. 4 and Meillet BSL 26, 15 f. -- Further forms w. rich lit. WP. 1, 249f., Pok. 1118ff., W.-Hofmann s. vehō, Fraenkel s. vèžti; see also Porzig Gliederung 120, 158 a. 170 (cf. the critical remarks by Humbach Gnomon 30, 622). -- Cf. ὀχέω, ὄχλος, γαιάοχος.
Page in Frisk: 2,457-458

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό). . 2010.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • οχός — ὀχός, ή, όν (Α) σταθερός, στέρεος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα ὀχ τού ἔχω (Ι). Ο τ. εμφανίζεται ευρύτατα στα σύνθ. σε οχος (πρβλ. δρύ οχος, ηνί οχος)] …   Dictionary of Greek

  • ὀχός — firm masc/fem nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὄχος — carriage masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • όχος — ο (Α ὄχος, ποιητ. και δωρ. τ. ὄκχος) δίτροχο μικρό όχημα χωρίς πλευρά για τη μεταφορά βαρέων αντικειμένων αρχ. 1. στον πληθ. οἱ ὄχοι τα νεύρα τής υστέρας 2. πιθ. οχετός 3. φρ. α) «ἅρματος ὄχος» όχημα β) «ὄχος ταχυήρης» πλοίο γ) «τροχαλοὶ ὄχοι» οι …   Dictionary of Greek

  • ὀχῶν — ὄχος carriage neut gen pl (attic epic doric) ὀχέω hold fast pres part act masc nom sg (attic epic doric) ὀχή prop fem gen pl ὀχός firm masc/fem/neut gen pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὀχόν — ὀχός firm masc/fem acc sg ὀχός firm neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὄχω — ὄχος carriage masc nom/voc/acc dual ὄχος carriage masc gen sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Πάνδοξ — οχος, ὁ, Α (κατά τον Ησύχ.) «ὁ ἐν πανδοχ(ε)ίῳ οἰκῶν». [ΕΤΥΜΟΛ. < πανδόκος, κατά τα αθέματα ουσ.] …   Dictionary of Greek

  • ὀχοί — ὀχός firm masc/fem nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὀχέεσσι — ὄχος carriage neut dat pl (epic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ὀχέεσσιν — ὄχος carriage neut dat pl (epic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”